همبستگی جهانی، مسئولیت مشترک و تاب آوری
هما صدری؛ مددکار اجتماعی و جامعه شناس
همبستگی جهانی، مسئولیت مشترک و تاب آوری: متناسب با شعار روز جهانی ایدز به عنوان یک مددکار اجتماعی و فعال در حوزه زنان و کودکان بر خود واجب دانستم که مطلبی کوتاه یادداشت نمایم. شعار امسال گواه این نکته است که به علت بحران ویروس کرونا و وضعیت وخیم اقتصادی بر زندگی همه مردم حاکی از شرایط سخت تر اقشار آسیب پذیرتر من جمله افرادی که با اچ. آی. وی. زندگی می کنند دارد. لذا باید همبستگی مردم مان بیشتر شود تا اقشار آسیب پذیر بیشتر از حمایت اقتصادی، اجتماعی و روانی بهره ببرند و کسی از این چرخه محروم نماند. لذا بیاییم افرادی که با این بیماری زندگی می کنند را بیش از پیش دریابیم. مددکاران اجتماعی می توانند با مطالبه گری برای این افراد و معرفی راه های انتقال این ویروس میزان انگ را کاهش دهند و شرایط اجتماعی را برای پذیرش و افزایش سلامت روانی اجتماعی و علی الخصوص افزایش و تقویت تاب آوری آن ها آماده سازند.
در زمینه سلامت اجتماعی باید گفت که اثر مثبت متغیرهای اقتصادی و اجتماعی بر سلامت اجتماعی (اشتغال، دریافت کمک مالی، حمایت اجتماعی، تحصیلات و تعامل اجتماعی) نشان از آن دارد که پر رنگ شدن ارتباطات و تعامل فرد با جامعه حتی در بین بیماران مبتلا به اچ. آی. وی. در افزایش سلامت و تاب آور شدنشان موثر است. فردی که شاغل است احساس یگانگی بیشتری با جامعه می کند و به احتمال زیاد میزان احساس بیگانگی اجتماعی در وی کمتر از افراد بیکار است. این امر موجب دریافت حمایت اجتماعی و تعامل بیشتر وی با محیط اجتماعی می شود. لذا باید مددکاران اجتماعی با اقدامات اجتماع محور مبحث اشتغال این قشر را در اولویت قرار دهند مخصوصا در دوران اکنون که به شدت گذران امور زندگی سخت شده است.
خوب به یاد دارم مدتی که با این افراد کار می کردم درخصوص بیمه شدن مشکل داشتند چون باید هر جایی که مشغول به کار میشدند نسبت به بیمه اقدام می کردند و چون آزمایش ها ممکن بود تشخیص دهند که فرد مبتلا به اچ. آی. وی است به شدت از بیمه شدن واهمه داشتند و این نکته آینده زندگی آن ها را با مشکلات عدیده روبرو می سازد.
